သီခ်င္းဆိုေသာကြ်ႏ္ုပ္တို႔အေဖ
ကြ်န္ေတာ္တို႔ဇနီးေမာင္နွံ ကေလးမရမီက သီခ်င္းဆိုုျခင္းသည္ အေရးႀကီးေၾကာင္း မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ကၽြန္ေတာ့္ကို မေျပာျပခဲ့ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ကေလးမ်ားမွာ ၆ ႏွစ္၊ ၈ ႏွစ္၊ ၁၀ ႏွစ္ ျဖစ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သံုးေယာက္လံုးသည္ ညေစာေစာမအိပ္တတ္၊ ညတိုင္း ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ဇနီးသည္တို႔သည္ ကေလးမ်ားကိုု အလွည့္က် သိပ္ရင္း ကေလးမ်ား ျမန္ျမန္အိပ္ေပ်ာ္ပါေစဟု ဆုုေတာင္းမိသည္။ နာရီေပါင္း ရာႏွင့္ခ်ီ၍ ကေလးသိပ္ခဲ့ရၿပီး ကေလးအျမန္အိပ္ေပ်ာ္သြားရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ညအိပ္ရာ၀င္ ေတးေပါင္းမ်ားစြာကိုုလည္း ညည္းဆိုုခဲ့သည္။ တစ္ညၿပီးတစ္ည ကေလးသိပ္ရင္း ထူးျခား အံ့ၾသစရာ အျဖစ္တစ္ခုုျဖစ္ခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ တစ္ခါမွ် မထင္မွတ္ခဲ့ဖူးေသာ ကေလးမ်ားအေပၚ ကၽြန္ေတာ္၏ ျမတ္ႏိုးမႈႏွင့္ ႏွစ္သက္မႈမ်ား တိုးလာျခင္းပါ။
သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္လည္း ေကာင္းကင္ဘံုရွင္ အဘသည္လည္း သူ႔သားသမီးမ်ားကိုု သီခ်င္းဆိုေပးေၾကာင္း ေဖာ္ျပသည့္က်မ္းပိုဒ္ ပါ႐ွိေၾကာင္း သင္သိပါသလား။ ကြ်န္ေတာ့္သားသမီးမ်ားကိုု သီခ်င္းျဖင့္ သိပ္သကဲ့သို႔…
ဘုရားသခင္၏တရားလမ္း၌ ေလွ်ာက္လွမ္းျခင္း
လူအုပ္ထဲသြားေနရင္း သား၏ပုခံုးကို တို႔ကာ ‘‘အေဖတို႔ ဒီလမ္းသြားၾကမယ္’’ ဟု ေျပာကာေ႐ွ႕မွ သူ႔အေမႏွင္႔ ညီအစ္မမ်ားေနာက္လိုက္ရန္ လမ္းေၾကာင္း ျပန္တည့္ေပးလိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိသားစု သြားေရာက္လည္ပတ္သည့္ ကစားကြင္း၌ အခ်ိန္ႏွင္႔အမွ် ကၽြန္ေတာ္ ဤသို႔ ရံဖန္ရံခါ ေျပာေနရသည္။ သားက ပင္ပန္းေနၿပီးျဖစ္၍ အလြယ္တကူပင္ အာ႐ံုေထြျပားေနသည္။ ‘‘သားက ဘာေၾကာင္႔ သူတို႔ေနာက္ မလိုက္ႏိုင္ရတာလဲ’’ ဟု ကၽြန္ေတာ္ ေတြးမိသည္။
ထို႔ေနာက္ ထိုအေတြးက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ျပန္ထိ သည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ထိုသို႔ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ ျပဳမိသနည္း။ ဘုရားခင္၏တရားလမ္းကို ႐ွာေဖြရမည့္အစား မိမိလုပ္ခ်င္ သည့္ မိမိအလိုေနာက္လိုက္ပါရန္ ေသြးေဆာင္ညိႇဳ႕ယူ ခံရၿပီး ဘုရားသခင္ႏွင္႔အတူ နာခံလိုက္ေလွ်ာက္ျခင္းမွ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္မွ် ဦးတည္ရာ ေျပာင္းသြားသနည္း။
ဣသေရလလူမ်ားအတြက္ ဘုရားသခင္ထံမွ လာေသာ ေဟ႐ွာယ၏စကားကို ဆင္ျခင္ၾကည့္ပါ။ ‘‘သင္သည္ လက်္ာဘက္ လက္ဝဲဘက္သို႔…
လုပ္ေဆာင္ေနဆဲလား၊ ၿပီးဆံုးသြားျခင္းလား
အလုပ္တစ္ခုၿပီးဆံုးသြားျခင္းက ေက်နပ္စရာေကာင္းလွသည္။ ဥပမာအားျဖင္႔ လစဥ္ ကၽြႏု္ပ္၏လုပ္ငန္းတာဝန္မ်ား ‘‘လုပ္ေဆာင္ဆဲ’’ (In Progress)ေနရာမွ (Completed) ‘‘ၿပီးဆံုး’’သည့္ေနရာသို႔ ေရာက္သြားျခင္းမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ကြန္ျပဴတာတြင္ “ၿပီးဆံုး’’ ဆိုသည့္ ခလုတ္ေလး ႏွိပ္လိုက္ရျခင္းကို ကၽြႏု္ပ္ႏွစ္သက္သည္။ လြန္ခဲ႔ေသာလက ထိုခလုတ္ေလးကိုႏွိပ္စဥ္၊ ခရစ္ယာန္အသက္တာသည္ ယံုၾကည္ျခင္းျဖင္႔ ခက္ခဲမႈမ်ားကို အလြယ္တကူ ေက်ာ္လႊားႏိုင္ ခဲ့ျခင္းသည္ “တိုးတက္လုပ္ေဆာင္မႈ’’ သာျဖစ္ၿပီး မည္သည့္ အခါမွ် ၿပီးဆံုးလိမ္႔မည္မဟုတ္ေၾကာင္း စဥ္းစားမိသည္။
ထိုေနာက္ ေဟျဗဲ ၁၀း၁၄ ကို သတိရမိသည္။ ထိုက်မ္းပိုဒ္က ခရစ္ေတာ္၏ စြန္႔လႊတ္ပူေဇာ္ျခင္းသည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔အား ၿပီးျပည့္စံုစြာ ေ႐ြးႏုတ္ကယ္တင္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ အေရးႀကီးေသာ အခ်က္တစ္ခုမွာ ကၽြႏု္ပ္တို႔အတြက္ ‘‘ၿပီးၿပီ’’ ဆိုသည့္ ခလုတ္မွာ ႏွိပ္ၿပီးသားျဖစ္သည္။ သခင္ေယ႐ႈကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ ယံုၾကည္ေသာအခါ ဘုရားသခင္၏ေ႐ွ႕ေတာ္၌ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကို လက္ခံျခင္းသည္ မိမိအတြက္ မိမိမလုပ္ႏိုင္သည့္အမႈျဖစ္သည္။…
ျပံဳး႐ႊင္ေနေသာထိုလူ
ကုန္စံုဆိုင္တြင္ ေစ်းဝယ္ရျခင္းက ကၽြႏု္ပ္ႏွစ္သက္သည့္အလုပ္တစ္ခုေတာ႔ မဟုတ္ပါ။ ၎သည္ ဘဝ၏သာမန္လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္ အလုပ္တစ္ခုသာျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲ ကၽြႏု္ပ္ကို ဆြဲေဆာင္ေသာ အရာတစ္ခုရွိသည္။ ေငြရွင္းၿပီးလွ်င္ ဆိုင္၀န္ထမ္းေလး ဖရက္ ရွိသည့္ေကာင္တာမွ ထြက္ခြာျခင္းျဖစ္သည္။ ဖရက္သည္ သူ႔ေကာင္တာေလး၌ ရႈိးပြဲေလးတစ္ခု ဖန္တီးသူ ျဖစ္သည္။ သူသည္ သြက္လက္တက္ႂကြစြာျဖင့္ အျမဲတမ္း အျပံဳးပန္းေဆာင္သူျဖစ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ လ်င္ျမန္ဖ်တ္လတ္စြာျဖင့္ မက်ိဳးမပဲ႔ႏုိင္သည့္ပစၥည္းမ်ားကို ပလက္စတစ္အိတ္ထဲထည့္ေပးရင္း ကလ်က္ သီခ်င္းပင္ ဆိုလိုက္ေသးသည္။ ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ထင္ရေသာ ေစ်းဝယ္သည့္ အလုပ္ကို ဖရက္က ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ လုပ္ေဆာင္သည္။ သူ၏ ေပ်ာ္႐ႊင္တက္ႂကြေသာစိတ္ထားက သူ႔ကို ေတြ႕ျမင္သူမ်ား ဆီသို႔ပါ ကူးစက္သည္။
ဖရက္၏အလုပ္လုပ္ပံုကို ကၽြႏု္ပ္ေလးစား ႏွစ္သက္မိ သည္။ သူ၏႐ႊင္လန္းတက္ႂကြေသာ သေဘာထား၊ ၀န္ေဆာင္မႈ ေပးလိုေသာေစတနာႏွင္႔ အေသးအဖြဲကိုပင္ ဂ႐ုစိုက္တတ္ပံုသည္ မည္ကဲ႔သို႔ အလုပ္လုပ္ရမည္ကို တမန္ေတာ္႐ွင္ေပါလု၏ ေဖာ္ျပခ်က္ႏွင္႔ ကိုက္ညီေနသည္။…
ပ်ားႏွင့္ေႁမြမ်ား
ျပႆနာအခ်ိဳ႕အတြက္ ဖခင္က ဒဏ္ခံယူရန္ သတ္မွတ္ထားၿပီးသားျဖစ္သည္။ ဥပမာ - ကၽြန္ေတာ့္ကေလးမ်ားသည္ မၾကာမီက ပ်ားမ်ားကို ေတြ႔ၿပီး ယူလာကာ အိမ္ေ႐ွ႕ဆင္ဝင္ ေအာက္ရိွ နံရံအက္ကြဲေၾကာင္း ၾကားတြင္ ထည့္ထားၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ပိုးသတ္ေဆးဘူးယူ၍ ပ်ားသတ္ပဲြဆင္ႏႊဲရပါေတာ့သည္။
ကၽြန္ေတာ္ ငါးခ်က္မွ် ပ်ားတုတ္ ခံရသည္။
ကၽြန္ေတာ္ ပ်ားတုတ္မခံလိုပါ။ သို႔ေသာ္ ဇနီးႏွင္႔ သားသမီးမ်ားအစား ကၽြန္ေတာ္ပ်ားတုတ္ခံရျခင္းက ပိုေကာင္း
ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိသားစုကို ဂ႐ုစိုက္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းက ကၽြန္ေတာ္၏အေရးပါးဆံုးအလုပ္ ျဖစ္သည္ဟုု မွတ္ထားလိုက္
ေတာ့သည္။ ထိုအခ်က္သည္ အမွန္တကယ္ လိုအပ္ေၾကာင္း သားသမီးမ်ားကလည္း အသိအမွတ္ျပဳၾကသည္။ သူတို႔ ေၾကာက္႐ြံ႕သည့္အရာႏွင့္ ၾကံဳေတြ႔ပါက သူတို႔ကို အေဖက အကြယ္အကာေပးမည္ဟု ယံုၾကည္ စိတ္ခ်ၾကသည္။
မႆဲ ၇ တြင္သခင္ေယရႈက ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ လိုအပ္ခ်က္ မ်ားကို ဘုရားသခင္ထံ တင္ျပေတာင္းဆုိရန္…
ေၾကာက္႐ြံေသာအခါ ခ်ေသာ ေက်ာက္ဆူး
သင္သည္ စိုးရိမ္ပူပန္တတ္သူလား။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ စိုးရိမ္ပူပန္တတ္သူျဖစ္သည္။ ေန႔စဥ္နီးပါး စိုးရိမ္ပူပန္မႈႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္နပန္းလံုးေနသည္။ ကိစၥ ႀကီးႀကီးေသးေသး ကၽြန္ေတာ္ စိုးရိမ္ပူပန္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ကိစၥအားလံုးအတြက္ ကၽြန္ေတာ္စိုးရိမ္ေနသလို ျဖစ္ေနသည္။ ယခင္ ဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္က ကၽြန္ေတာ္႔မိဘမ်ား အိမ္ျပန္လာရမည့္ အခ်ိန္ထက္ ၄ နာရီေက်ာ္မွ် ေနာက္က်ခဲ့ရာ ကၽြန္ေတာ္ ရဲကို အေၾကာင္းၾကားခဲ႔ဖူးသည္။
က်မ္းစာက ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမရွိရန္ ထပ္ခါတလဲလဲ ေျပာေနသည္။ ဘုရားသခင္၏ေကာင္းျမတ္ျခင္းႏွင္႔ တန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္၊ ခရစ္ေတာ္၏အေသခံျခင္းႏွင္႔ သန္႔႐ွင္း ေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္၏လမ္းျပျခင္းေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ အသက္တာကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းက လႊမ္းမိုးစရာအေၾကာင္း မ႐ွိပါ။ အခက္အခဲမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရင္ဆိုင္ရႏိုင္ေသာ္လည္း ထိုအခက္အခဲ တစ္ေလွ်ာက္လံုးတြင္ ဘုရားသခင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွင္႔အတူ႐ွိေနရန္ ကတိေပးခဲ႔သည္။
ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနခ်ိန္မ်ားတြင္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အထူးသျဖင့္ အေထာက္အကူျပဳေသာ က်မ္းပိုဒ္တစ္ပုိဒ္မွာ ေဟ႐ွာယ ၅၁း၁၂-၁၆ ျဖစ္သည္။ ဤက်မ္းပိုဒ္တြင္ ဘုရားသခင္သည္…
ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ
‘‘ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ’’ဟူသည့္စကားကို မနက္ခင္းတစ္ခု၌ ေက်ာင္းသြားရန္ အသင္႔ ျဖစ္ေနသည့္ သမီးက ဆိုလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူဘာကိုဆိုလိုသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ နားမလည္ပါ။ ထို႔ေနာက္ သူ႔ဝမ္းကြဲအစ္မထံမွရေသာ ႐ွပ္အက်ႌေလးကို ပုတ္ျပရာ အကႌ်၏
အေ႐ွ႕ဘက္တြင္ ထိုစာတန္းကို ႐ိုက္ႏွိပ္ထားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို ေပြ႕ဖက္လိုက္ၿပီး သူကလည္း ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာျဖင္႔ ျပံဳးေနသည္။ ‘‘သမီးေလးလည္း ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာဘဲ’’ ဟု ကၽြန္ေတာ္ သံေယာင္လိုက္ သည္။ သူ႔အျပံဳးက ပိုေတာက္ပလာၿပီး ထိုစကားကို ထပ္ခါ ထပ္ခါ ေရ႐ြတ္လ်က္ ခုန္ေပါက္ ေျပးလႊားေနေတာ႔သည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ စံထားေလာက္ေသာ ဖခင္တစ္ဦး မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ ထိုအခိုက္အတန္႔ေလးက အလွဆံုးအခ်ိန္
ျဖစ္သည္။ အေဖ့ေမတၱာအားလံုးကို ရ႐ွိလိုက္သည့္အလား သမီး၏မ်က္ႏွာေလး၌ ဝမ္းေျမာက္ၾကည္ႏူးျခင္းပံုရိပ္ကို ဖ်တ္ခနဲ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူ႔အေပၚ ဖခင္ျဖစ္သူ၏သေဘာထားက သူ႔႐ွပ္အက်ႌေပၚ႐ွိ စကားႏွင္႔ တစ္ထပ္တည္း က်ေၾကာင္းကို သူသိေနသည္။
မိမိကို…
ဖိတ္စင္လွ်ံက်ေသာအရာ
‘‘အမေလး’’ ဟု ေအာ္ဟစ္ေနလည္း ဘာအကူအညီမွ စိုးစင္းမွ်ပင္ မရပါ။ အိမ္သာေရ ဆြဲခ်မရဘဲ အိမ္သာေပါက္ ပိတ္ေနေသာ ျပႆနာအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ အေကာင္းဆံုး ျပင္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ သို႔ေသာ္ ရလဒ္မွာ လံုး၀ေျပာင္းျပန္၊ ေမွ်ာ္လင္႔ထားသလုိ ျဖစ္မလာခဲ႔ပါ။ ခလုတ္ကိုႏွိပ္လိုက္သည္တြင္ အမွားလုပ္လိုက္မိမွန္း ခ်က္ျခင္းသိလိုက္သည္။ သို႔ႏွင့္ ေရလွ်ံက်ေနသည္ကို စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ႏွင့္သာ ဒီအတိုင္း ၾကည့္ေနမိေတာ့သည္။
သားသမီးမ်ား ခြက္ထဲႏို႔ေလာင္းခ်စဥ္ လက္ေခ်ာ္ ဖိတ္စင္ကာ ႏို႔မ်ားေပက်ံကုန္သည္က အႀကိမ္ႀကိမ္ပါ။ တစ္ဖန္ ကားေနာက္ဖုံးတြင္ ဆိုဒါ ၂ လီတာဗူးႀကီးကို မထုတ္မိ၍ ဟိုလိမ့္ဒီလိမ့္ႏွင့္ ထေပါက္ကြဲျပန္သည္။
ဖိတ္က်လွ်ံက်ျခင္းက ဘယ္အရာမွ မေကာင္းပါ။ သို႔ေသာ္ ခၽြင္းခ်က္အေနျဖင္႔ အေျခအေနတစ္ခု႐ွိပါသည္။ တမန္ေတာ္႐ွင္ေပါလုက ဘုရားသခင္၏၀ိညာဥ္ေတာ္ႏွင္႔ ျပည့္၀သူမ်ားတြင္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းသည္ သူ႔အလိုလုိ လွ်ံထြက္ စီးက်လာေၾကာင္း ပံုေဖာ္ထားသည္ (ေရာ ၁၅း၁၃)။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏အသက္တာ၌ တန္ခိုးႏွင့္ျပည့္စံုေသာဘုရားသခင္၏ မ်က္ေမွာက္ေတာ္…
မိုးသက္မုန္တိုင္းၾကား၌
ေလက တစ္ဝုန္းဝုန္း၊ လွ်ပ္စီးမ်ားလည္း ဖ်တ္ခနဲ ဖ်တ္ခနဲ လက္ကာ၊ လိႈင္းတံပိုးမ်ားလည္း ႐ိုက္ခတ္ေနၾကသည္။ ငါေသရေတာ႔မယ္ဟု ကၽြန္ေတာ္ေတြးလိုက္မိသည္။ အဘိုးအဘြား
တို႔ႏွင္႔အတူ ေရအိုင္ႀကီးထဲ ငါးမွ်ားထြက္ရင္း အခ်ိန္ေႏွာင္းသြားၿပီး ေနဝင္သြားခ်ိန္၌ ႐ုတ္တရက္ေလျပင္းမ်ား တိုက္ခတ္လာပါေတာ႔သည္။ ေလွမေမွာက္ေအာင္ အဘိုးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေလွဦးပိုင္း၌ သြားထိုင္ခိုင္းသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ စိတ္ထဲ ေၾကာက္စိတ္မ်ား စိုးမိုးသြားသည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ စတင္ဆုေတာင္းလိုက္သည္။ ထိုစဥ္က ကၽြန္ေတာ္သည္
ဆယ္႔ေလးႏွစ္သားအ႐ြယ္ ျဖစ္သည္။
ဘုရား႐ွင္ထံမွ စိတ္ခ်မႈႏွင္႔ ကြယ္ကာမႈကို ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္းခံရင္း မုန္တိုင္းက အားေလ်ာ့မသြားေသာ္လည္း ေလွကို ကမ္းသို႔ကပ္ႏိုင္ခဲ႔သည္။ ယေန႔ထိတိုင္ ထိုမုန္တိုင္းႏွင္႔ ရင္ဆိုင္ရေသာညက ခံစားခဲ႔ရသည့္ ဘုရားသခင္၏ တည္႐ွိ ေတာ္မူျခင္း မ်က္ေမွာက္ေတာ္ထက္ သာ၍ေလးနက္ေသာ အျခားအရာ ႐ွိမည္မဟုတ္ပါ။
သခင္ေယရႈသည္လည္း မုန္တိုင္းမ်ားႏွင္႔ မစိမ္းပါ။ မာကု ၄း၃၅-၄၁ တြင္…
ဘုရားသခင္က ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ျဖည့္ဆည္းေပးေသာအခါ
“ငါဘာလုပ္ခဲ့မိတာလဲ” ဟုေမးမိခ်ိန္သည္ ဘဝ၏စိတ္အလႈပ္ရွားရဆံုးေသာအခ်ိန္ ျဖစ္သင့္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ ကၽြႏ္ုပ္အတြက္ အထီးက်န္ျခင္းကိုသာ ျဖစ္ေစ ခဲ့သည္။ အျဖစ္က ဤသို႔ျဖစ္သည္။ တကၠသိုလ္ေအာင္ၿပီးေနာက္ ပထမဦးဆံုးေသာ အလုပ္တစ္ခုကို ကၽြႏ္ုပ္ႀကီးျပင္းလာေသာဇာတိၿမိဳ႕ႏွင့္ မိုင္ေပါင္းရာခ်ီေဝးေသာ ၿမိဳ႕ႀကီး တစ္ၿမိဳ႕တြင္ ရရွိခဲ့သည္။ မၾကာမီပင္ ထိုစိတ္လႈပ္ရွားမႈႀကီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ ပရိေဘာဂမ်ားမရွိသည့္ တိုက္ခန္း ေသးေသးေလးတြင္ေနရၿပီး ထိုၿမိဳ႕ကိုလည္းမကၽြမ္း၊ ထုိၿမိဳ႕မွလူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ်လည္း မသိ။ အလုပ္က စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းေသာ္လည္း အထီးက်န္မႈက ကၽြႏ္ုပ္စိတ္ကို ေၾကမြေစသည္။
တစ္ညတြင္ နံရံကိုမွီ၍ထိုင္ကာ က်မ္းစာအုပ္ကို ဖြင့္လွ်က္ လွန္ေလွာ္၍ၾကည့္စဥ္၊ ဆာ ၁၆ ငယ္ ၁၁ မွ ဘုရားသခင္၏ကတိေတာ္က ကၽြႏ္ုပ္၏စိတ္ႏွလံုးကို ျဖည့္ဆည္းေပးသည္။ “အိုအဘ၊ ကၽြႏ္ုပ္ကို ေပးထားေသာ အလုပ္သည္ ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္ကိုက္ညီေသာအလုပ္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြႏ္ုပ္အလြန္ ၿငီးေငြ႔ ပါ၏။ ကိုယ္ေတာ္ ကၽြႏ္ုပ္ႏွင့္နီးကပ္စြာရွိေနေၾကာင္းကို ကၽြႏ္ုပ္အား…